Sytuacja prawna frankowiczów wydaje się być coraz bardziej korzystna. Sądy w większości przypadków przychylają się do argumentacji frankowiczów i unieważniają umowy kredytowe. W konsekwencji banki coraz częściej decydują się na wystąpienie przeciwko kredytobiorcom z powództwem o zapłatę z tytułu zwrotu kwoty wpłaconego kapitału. W tej kwestii, w chwili obecnej stanowisko sądów nie jest jednolite. W tym miejscu zwracamy uwagę na jeden z najnowszych wyroków, w którym Sąd Okręgowy w Krakowie z dnia 22 sierpnia 2022 r., sygn. akt I C 1386/22 oddalił w całości powództwo banku przeciwko kredytobiorcom o zapłatę tytułem zwrotu udostępnionego pozwanym kapitału i wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Nadto, w piśmie inicjującym postępowanie bank sformułował żądanie ewentualne domagając się na wypadek nieuwzględnienia roszczenia głównego zasądzenia na jego rzecz dodatkowej kwoty wynikającej z istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza. Sąd Okręgowy w uzasadnieniu wyroku z dnia 22 sierpnia 2022 r. wskazał, iż roszczenie banku jest nie tylko przedawnione, ale nadto, nie ma ono oparcia w przepisach prawa, bowiem wynagrodzenie za korzystanie z kapitału nie jest znane polskiemu prawu. Sąd Okręgowy słusznie wskazał, iż termin przedawnienia roszczenia banku wynosi 3 lata, a bieg jego rozpoczęcia należy liczyć od dnia zgłoszenia bankowi przez pozwanych roszczenia z tytułu nieważności umowy, tj. w niniejszym przypadku od roku 2017.
Przypominamy również, że na 12 października 2022 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej zaplanował rozprawę, podczas której rozstrzygnięta ma zostać kwestia prawa banków do wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z kapitału. Oczekując na ww. rozprawę, w najbliższych dniach będziemy publikować na naszym blogu najnowsze wyroki wydane w tzw. „sprawach frankowych”, w których sądy orzekły o nieważności umów frankowych.